Zapobieganie skutkom długotrwałego unieruchomienia

Opieka nad chorym niesamodzielnym powinna być dostosowana do jego  potrzeb. Istnieje wiele  schorzeń, które przyczyniają się do unieruchomienia chorego oraz wpływają negatywnie  na  jego zdrowie . Konsekwencje  zdrowotne długotrwałego unieruchomienia powodują między innymi:

• ogólne osłabienie organizmu,
• spadek napięcia, zanik mięśni, przykurcze,
• uszkodzenia skóry oraz odleżyny,
• infekcje dróg oddechowych, zapalenie płuc,
• infekcje układu wydalniczego, zakażenie układu moczowego,
• zaburzenia psychiczne objawiające się lękami, niepokojem, agresją a nawet depresją.

Dla zwiększenia komfortu i bezpieczeństwa  wykonywanych czynności, a także komfortu  i bezpieczeństwa  podopiecznego należy korzystać z wszelkich dostępnych udogodnień, pomocnych i niezbędnych w pielęgnowaniu osób niesamodzielnych i długotrwale leżących, a także ze sprzętu rehabilitacyjnego,  ze środków higienicznych i żywieniowych specjalistycznego przeznaczenia. W pielęgnowaniu osób niesamodzielnych  szczególną rolę odgrywa pielęgnacja skóry, właściwe odżywianie dostosowane do stanu pacjenta, pielęgnacja ran i dobór opatrunków oraz szybkie wdrożenie fizykoterapii w celu zachowania jak najlepszej kondycji pacjenta.